یکی از مسائل مربوط به تربیت در بحث انتظار، این است که «چه کسی را می خواهیم تربیت کنیم؟» در کار تربیتی و آموزشی - که آموزش ابزاری است برای کار تربیت - پیوسته صحبت از اهداف می شود و امروزه هدفهای رفتاری بیشتر مورد توجه است . این که مشخص شود چه رفتاری مورد انتظار است که در نهایت فرد به آن برسد . اگر بخواهیم دانستن را که یک امر پنهانی است به رفتار که امری آشکار است تبدیل کنیم، باید فعلش را طوری ادا کنیم که آن فعل با گفتن یا نوشتن، قابل مشاهده باشد; هر چند این تبدیل اهداف رفتاری گام خوبی است و در جهت این که در تربیت و در آموزش به کجا می رسیم و به چه سمتی قدم بر می داریم، بسیار مؤثر و سازنده است; ولی در عین حال انتقادهای بسیار بزرگی به آن وارد است . و آن این که در تعریف رفتاری افراد نمی توان بسیاری از ابعاد شخصیتی شان را در قالب ریخت; بنابراین حد میانه ای را باید در نظر گرفت; یعنی باید از یک طرف اهداف کلی را در نظر گرفت و از طرف دیگر اهداف رفتاری را، تا آن اهداف رفتاری در حقیقت به ما نشان بدهد که به کجا می خواهد برسد و به کجا باید برسد .ما، در تربیت نسل منتظر، هر دو مقوله را احتیاج داریم تا ویژگیهای شخصیتی شخص منتظر را بیان کنیم .
وجود مقدس
امام زمان (ع) در نفس امر، در واقعیت خودش و در تکوین عالم جایگاهی دارد که اگر کسی منتظر او باشد یا نباشد، خود او وجود مستقلی برای عالم دارد و آن وجود خلیفة اللهی خداوند در عالم است; بقیة الله روی زمین است; امان اهل زمین است . خداوند، زمین را به وسیله او پر از عدل و داد می کند .حال ما انسانها نسبت به او چه موضع و موقعیتی باید داشته باشیم . در حقیقت انتظار از آن ماست; او منتظر است، ما منتظریم .مفهوم انتظارانتظار به معنای تربیتی یعنی چه؟ و چه ویژگیها زهرا جلیلوند...
ما را در سایت زهرا جلیلوند دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 9zahrajalilvand5 بازدید : 170 تاريخ : شنبه 10 ارديبهشت 1401 ساعت: 6:49